Definicyjnie tytułem audytora opisuje się osobę oceniającą, przeprowadzającą kontrolę. Przeważnie to jest wyspecjalizowany księgowy, ekspert rachunkowości, który na kanwie odpowiedniej licencji ma uprawnienia do weryfikacji wybranej dziedziny firmy - finansowej, logistycznej czy innej.
Osoba takaż - zatrudniona w korporacji ewentualnie działająca jako fachowiec zewnętrzny - może również doradzać w kwestiach rachunkowo-księgowych.
Audytora od pospolitego księgowego odróżnia szersze spojrzenie na finanse kontrolowanej firmy. Jest (w każdym razie powinien być) on ustawicznie niezależnym biegłym czy rewidentem, jakiemu powierza się kontrolę oraz sporządzanie raportów w dziedzinie nie jedynie finansowej, wszelako oraz np. energetycznej, informatycznej czy transportowej (audyt branżowy).
Audytorzy mają sposobność świadczyć działania jako niezależni profesjonaliści - biegli rewidenci. Z tego powodu należy jednakże znaleźć odpowiednie upoważnienia - do zdobycia stanowiska oraz tytułu rewidenta kluczowy jest państwowy sprawdzian oraz co najmniej pięć lat praktyki księgowej, za to do stanowiska biegłego rewidenta - dodatkowo jeden sprawdzian państwowy oraz członkostwo w Krajowej Izbie Biegłych Rewidentów.
Z uwagi na wąskie specjalizacje, w których poruszają się audytorzy branżowi, mają okazję oni zostać profesjonalni tak w swych działach jak i w księgowości. W fachu audytora konieczne są: analityczny sposób myślenia, staranność i rzetelność, cierpliwość i uczciwość a ponadto łatwość przewidywania konsekwencji wyboru inwestycyjnych w korporacji. Konieczna jest tu w dodatku duża edukacja prawna i administracyjna, przeto najkorzystniej spełnia swoją funkcję w tej profesji ekonomista, finansista bądź prawnik. Audytor ma znajdować się niezwykle odpowiedzialny w swych opiniach, przez wzgląd na to, iż mają okazję one służyć danym organom i instytucjom (np. urzędom skarbowym bądź zarządom) do wydawania wyboru. Dlatego od audytora wymaga się skończenia studiów wyższych i kursów wyspecjalizowanych w sferze audytu a ponadto kontroli finansowej. Edukacja z stanu bankowości i funduszy ze specjalnościami audytorskimi są współcześnie prowadzone przez akademie ekonomiczne, uniwersytety i niepaństwowe szkoły wyższe.
Coraz powszechniejsze staje się także uzyskiwanie certyfikatów potwierdzających posiadane kwalifikacje zawodowe, np. Audytora I bądź 2 stopnia - wydawanych poprzez Polski Instytut Inspekcji Wewnętrznej (PIKW); lub Certified Internal Auditor (CIA), Certified Financial Services Auditor (CFSA), Certified Fraud Examiner (CFE), Certified Information Systems Auditor (CISA), oraz in. - gdy mawiamy o standardach międzynarodowych. Podstawowe wymogi, jakie musi wypełnić kandydat na audytora nazywa się ustawa o finansach powszechnych. Powinno się zatem posiadać obywatelstwo polskie, wyższe wykształcenie, pełną umiejętność do działania prawnych , a ponadto skorzystać z pełni uprawnień powszechnych, nie wolno ponadto być karanym za przestępstwa popełnione umyślnie. Przystoi także złożyć z pozytywnym wynikiem egzamin przed komisją powołaną poprzez Ministra Finansów.